خود تخریبی یا self-sabotage در روانشناسی به عملی گفته میشه که شخص به نحوی عمدا یا ناخودآگاه رفتارهایی رو انجام میده که منجر به موانع، شکست‌ها یا عقب‌نشینی‌های خودش میشه. افرادی که  درگیر خود تخریبی هستند، معمولاً الگوهای رفتاری نامناسب دارند که ممکنه مانع رشد شخصیتی و شخصی اونها بشه. همه این علائمی که نشانه وجود یک چرخه خود تخریبه رو بررسی کنیم تا ببینیم کجا ما تو زندگی سر راه خودمون می ایستیم و زندگی رو برای خودمون دشوار میکنیم.

《 علایم رایج 》

به تعویق انداختن تأخیر در انجام وظایف مهم یا ضروری یا اجتناب از آنها، که منجر به عواقب منفی می‌شود.

خودسرزنشی وارد شدن در یک الگوی خودسرزنشی  و شک و تردید نسبت به خود، که می‌تواند اعتماد به نفس را زیر سوال ببرد و منجر به احساس بی ارزشی شود.

کمال‌طلبی تعیین استانداردهای بسیار بالا برای خود و بیش از حد انتقادی شدن هنگام عدم رسیدن به آن استانداردها، که می‌تواند به ترس از شکست و اجتناب از برداشتن خطرات منتهی شود.

اجتناب از مسئولیت ترس از مسئولیت به جای پذیرش مسئولیت اعمال و پیامدهای آن.

ترس از موفقیت احساس اضطراب یا عدم شادی درباره دستیابی به موفقیت، که می‌تواند منجر به رفتارهایی شود که از دست یافتن به اهداف یا شناختن ظرفیت خود جلوگیری می‌کند.

رفتارهای خودناباورانه وارد شدن به اقداماتی که به رفاه و خوب‌بودن خود آسیب می‌زنند، مانند سوءمصرف مواد، پذیرفتن ریسک‌ های بالا

عدم مراقبت از خود نادیده گرفتن نیازهای سلامت جسمی، عاطفی یا روانی خود، که می تواند به احساس استرس، فرسودگی شغلی و نارضایتی کلی از زندگی منجر شود.

اصلاح الگوهای رفتاری، ایجاد اعتقادات مثبت درباره خودمان، توسعه مهارت‌های مدیریت استرس و احساسات، تقویت خودآگاهی و خودشناسی و مشارکت در مشاوره یا روان‌درمانی می‌تواند کمک کند تا از الگوهای خود تخریبی خودمان فاصله بگیریم و به سوی رشد و توسعه شخصی پیش بریم.

لازم است به یاد داشته باشیم که خودتخریبی یک الگوی رفتاری است که می‌تواند تأثیرات منفی جدی به روی زندگی و روابط ما داشته باشد، اما با شناخت و تلاش برای تغییر، امکان ایجاد تغییر مثبت و بهبود در زندگی وجود دارد. #واحد_سلامت_روان