بیمار خانم ۲۲ ساله‌ای بود که در پی مسمومیت دارویی و کاهش شدید سطح هوشیاری، توسط واحد اورژانس پیش‌بیمارستانی به این مرکز منتقل گردید. در بدو ورود، تیم توانمند اورژانس با سرعت و دقتی مثال‌زدنی، اقدامات حیاتی از جمله ارزیابی فوری، احیای تنفسی و انتوباسیون را انجام داد تا شعله‌ی حیات، هرچند کم‌سو، همچنان در وجود او زنده بماند. با توجه به وخامت حال بیمار، بی‌درنگ به بخش مراقبت‌های ویژه (ICU3) انتقال یافت تا نبردی میان مرگ و زندگی آغاز شود. در آنجا، تلاش خستگی‌ناپذیر تیم پزشکی و پرستاری با مشاوره‌های تخصصی نورولوژی، عفونی، سم‌شناسی، قلبی و دیگر رشته‌ها در هم آمیخت. سطح هوشیاری بیمار چنان پایین بود که (GCS=3) امیدها را لرزاند و او برای ارزیابی‌های بیشتر به تیم پیوند اعضا معرفی شد. اما اراده‌ی الهی و دعای دل‌های بیدار، سرنوشت را دگرگون کرد؛ زندگی بار دیگر در جسم نحیف او دمیده شد و مرگ مغزی تأیید نگردید. با الطاف خداوند متعال و کوشش بی‌وقفه‌ی تیم درمان، بیمار از بحران گذشت. روند جداسازی از دستگاه تنفس مصنوعی با موفقیت پس از دو هفته انجام شد و علائم حیاتی به ثبات رسید. پس از آن، برنامه‌های توان‌بخشی چندبُعدی، از جمله کاردرمانی و گفتاردرمانی، آغاز شد تا جسم و جان او بار دیگر به تعادل و توان بازگردند. سرانجام، پس از نزدیک به یک ماه مراقبت شبانه‌روزی، همدلی، تخصص و مدیریت آقای دکتر جعفری، فلوشیپ سم شناسی، بیمار با بهبودی چشمگیر از بخش مراقبت‌های ویژه به بخش عمومی منتقل گردید.

امروز، او زندگی دوباره‌اش را مدیون دستان پرمهر و اندیشه‌های روشنگر پزشکان، پرستاران و همه‌ی اعضای تیم درمان است. زیرا شما تنها درمانگر جسم نیستید؛ شما احیاگرانِ امیدید.